Samochody hybrydowe jako pierwsza na masową skalę zaczęła produkować Toyota. Prius I pojawił się bowiem na rynku japońskim już pod koniec ubiegłego stulecia – dość powiedzieć, że europejscy producenci byli wtedy niemal całkowicie pochłonięci czymś, co dziś jest w zasadzie całkowitym przeżytkiem. Czyli silnikami Diesla. Tymczasem Toyota ewidentnie wyprzedziła swoją epokę i trafiła rozbiła bank – dość powiedzieć, że dziś dla wielu osób synonimem słowa „hybryda” jest właśnie „Toyota”.

Pierwszy rodzaj hybryd

Dziś, przeszło 25 lat od debiutu Priusa I, rozróżniamy co najmniej cztery rodzaje hybryd. Po pierwsze: hybryda równoległa – tzw. HEV (hybrid electric vehicle), czyli samochód z silnikiem spalinowym, w którym napęd elektryczny służy głównie do wspomagania silnika benzynowego podczas dużego zapotrzebowania na moc, a także umożliwia pokonywanie krótkich odcinków (2-3 km) na samym prądzie. Wystarcza np. do toczenia się w korku i manewrowania. Energia odzyskiwana jest na bieżąco np. podczas hamowania, a gdy poziom energii w ogniwach spadnie poniżej określonego poziomu, wytworzeniem „brakującego” prądu zajmuje się silnik spalinowy.

https://carsmile.pl/oferta/toyota/corolla/sedan-leasing-wynajem-dlugoterminowy

Przeważnie stosuje się w takich układach skrzynie automatyczne lub bezstopniowe (np. eCVT w Toyocie). Zwłaszcza te drugie wymagają nieco przyzwyczajenia i nie każdemu mogą od razu przypaść do gustu – zazwyczaj trzeba się bowiem liczyć z tym, że podczas pełnego obciążenia silnik wchodzi na wysokie obroty i przez chwilę głośno wyje. Zaletą układów typu HEV jest względnie prosta i dopracowana budowa, co z kolei przekłada się na wysoką niezawodność.

Drugi rodzaj hybryd

Po drugie, mamy też tzw. miękkie/mikro hybrydy (MHEV; mild hybrid electric vehicle). Różnica w porównaniu do pełnego HEV-a zazwyczaj (choć nie zawsze; patrz niżej) polega na tym, że MHEV nie może jeździć na samym prądzie, a niewielki silnik elektryczny ogranicza się do wspomagania spalinówki dodatkową mocą i momentem, ale może też zastępować alternator i rozrusznik i zasilać pokładowy układ elektryczny.

Oszczędności? W porównaniu do takich samych odmian, tyle że bez systemu MHEV, sięgają nawet 0,5-1 l/100 km. Jak ktoś dużo jeździ, ma to sens. Uwaga: ostatnio na rynku pojawiają się też bardziej rozbudowane (m.in. większa bateria) układy typu MHEV, w przypadku których możliwe jest pokonywanie bardzo krótkich dystansów na samym prądzie (parkowanie/manewrowanie).

Trzeci rodzaj hybryd

Po trzecie, dostępne są też tzw. hybrydy z wtyczką (ładowane z gniazdka) – zbiorczo nazywamy je PHEV-ami (plug-in hybrid electric vehile). W takim wypadku mamy już do czynienia ze zdecydowanie bardziej zaawansowaną konstrukcją (np. bateria rzędu kilkunastu kWh, mocny napęd elektryczny), która umożliwia pokonywanie znacznie dłuższych odcinków na samym prądzie. Obecny stan techniki pozwala na osiągnięcie zazwyczaj 30-70 km, co jest wynikiem wystarczającym np. do tego, by „pokręcić się” po mieście. Auto typu PHEV to więc coś dla tych, którzy idą z duchem czasów i stawiają na elektromobilność, ale przy okazji nie chcą być uzależnieni od stacji ładowania: gdy bowiem w ogniwach „skończy się” prąd, takie auto jedzie dalej na silniku spalinowym (przeważnie – benzynowy, próby z dieslem już zarzucono) i działa jak klasyczna hybryda typu HEV.

https://carsmile.pl/oferta/toyota/corolla/sedan-leasing-wynajem-dlugoterminowy

Wadą wielu PHEV-ów jest wysoka masa własna i ograniczona pojemność bagażnika w stosunku do wersji czysto spalinowych. I, zazwyczaj, niemała cena. A na pewno wyższa, niż w przypadku zwykłej hybrydy bez możliwości ładowania z gniazdka.

Czwarty rodzaj hybryd

I wreszcie, po czwarte, mamy też tzw. hybrydy szeregowe. Takie konstrukcje forsuje dziś m.in. Nissan i różnią się one od klasycznych hybryd równoległych tym, że silnik spalinowy w żadnym momencie nie przekazuje mocy/momentu na koła samochodu. Otóż spalinówka pełni tu jedynie rolę generatora, który wytwarza prąd niezbędny do zasilania napędu elektrycznego. Na razie wadą takich układów jest to, iż nie zawsze spalanie okazuje się tak niskie jak być powinno.  Co z kolei mija się założeniami hybrydy jako takiej.