Najprościej mówiąc przejście sugerowane to nieoznakowane miejsca umożliwiające legalne przekraczanie drogi. Brzmi to ogólnikowo i mało zrozumiale. Jak w takim razie mamy poznać przejście – zarówno kierowca, jak i pieszy – skoro nie jest ono oznakowane, czyli nie ma tam ani zebry, ani znaku poziomego D6? Już wyjaśniamy.

Przejście sugerowane – definicja

Definicja przejścia sugerowanego pojawiła się w przepisach przy okazji niedawnej nowelizacji Kodeksu drogowego. Zgodnie z art. 2 pkt 11a ustawy Prawo o ruchu drogowym:

„Przejście sugerowane jest to - nieoznakowane, dostosowane technicznie miejsce umożliwiające przekraczanie jezdni, drogi dla rowerów lub torowiska przez pieszych, niebędące przejściem dla pieszych.”

Ustawodawca określił, że takie miejsca mogą być oświetlone, ale nie muszą, jednak na pewno powinny posiadać obniżony krawężnik i być widoczne zarówno dla pieszego, jak i kierowcy. Co dokładnie oznacza dla pomysłodawców tego przepisu „widoczność” tego, niestety się już nie dowiadujemy. Przejścia sugerowane oczywiście mogą mieć inne atrybuty klasycznych przejść dla pieszych, np. wysepkę lub próg zwalniający, ale też nie muszą. Wiadomo jednak, że przejście sugerowane może być zlokalizowane mniej niż 100 m od standardowej przeprawy dla pieszych.

Wbrew pozorom to istotna uwaga, bo od wielu lat w polskim prawie funkcjonuje pewne odstępstwo od reguły. Jest zapis, który pozwala przechodzić przez ulice w miejscu do tego nie wyznaczonym i nieoznakowanym. Jest jednak jeden warunek – pieszy musi być oddalony od najbliższego przejścia (w rozumieniu przepisów) o więcej niż 100 m. Drugim przypadkiem, w którym ulicę można pokonać zgodnie z prawem bez wymalowanej na drodze „zebry”, jest skrzyżowanie, o ile oczywiście nie ma tam klasycznego przejścia. Co ważne, te zapisy nadal pozostają w Kodeksie drogowym – nic w tej kwestii nie zmienia pojawienie się definicji przejścia sugerowanego.

Przejście sugerowane – przejście jest, ale pierwszeństwa już nie ma

I tu chyba najważniejsza kwestia w nowym tworze prawnym. Na przejściu sugerowanym pieszy nie ma pierwszeństwa, a to oznacza, że korzysta z niego na własne ryzyko. To osoba przekraczająca ulicę musi w takim miejscu upewnić się, że jezdnia jest pusta i może przejść na drugą stronę ulicy – nie może i nie powinien oczekiwać ustąpienia pierwszeństwa przez zbliżające się samochody, motocykle lub rowery. Co więcej, pieszy powinien pokonać ulicę w takim miejscu najkrótszą możliwą drogą, prostopadle do osi jezdni lub drogi dla rowerów.

Podsumowując

Jaka jest zatem różnica między standardowym przejściem dla pieszych a przejściem sugerowanym? Po pierwsze, klasyczne przejścia dla pieszych oznaczone są zawsze pionowym znakiem D-6 lub poziomym D-6b (zebrą) – sugerowane nie mają takich oznaczeń. Po drugie, na zwykłym przejściu pieszy ma zawsze bezwzględne pierwszeństwo – na sugerowanym odwrotnie, to pieszy musi wszystkim ustąpić – zarówno samochodom, pojazdom szynowym, czy rowerom.

Nowa definicja „chodnika”

Warto też wspomnieć, że przy okazji wprowadzenia nowego rozwiązania w postaci przejścia sugerowanego, ustawodawca zmienił też definicje chodnika. Od września to: „droga lub część drogi przeznaczona do ruchu pieszych i osób poruszających się przy użyciu urządzenia wspomagającego". Co to oznacza? Dla kierowców, m.in. to, że na chodniku nie wolno już parkować.

Tak nie przejęzyczyliśmy się. Jednocześnie jednak uspakajamy, że tak naprawdę nie wiele się w tej kwestii zmieniło. Obok nowej definicji „chodnika” w przepisach pojawiła się też definicja „drogi dla pieszych”, a tu parkować już można. Według prawa po drodze dla pieszych mogą poruszać się nie tylko piesi – może ona pełnić inne funkcje, także można na niej zatrzymać lub zaparkować samochód.

Nowelizacja tak naprawdę zwęziła znaczenie pojęcia „chodnik” w starym jego rozumieniu i zamieniła go w „drogę dla pieszych”. W nowej nomenklaturze prawnej, słowo „chodnik” oznacza wydzieloną wyłącznie dla pieszych część drogi dla pieszych. Wcześniej mianem chodnika określano całą część jezdni.

Po co to zamieszanie z nazewnictwem? Przepisy zmieniono wyłącznie na potrzeby inwestorów wykonujących nowe drogi. Bardziej szczegółowe zdefiniowanie części dla pieszych, samochodów i miejsca do parkowania, ma pomóc w projektowaniu nowych inwestycji drogowych.